Zanim w zeszłym tygodniu przeczytałem ciche, ale zachęcające wieści z Olympii – Demokraci w Izbie Reprezentantów zwolnili posła Jerry’ego Polleta (D-46, na północ od Seattle), zwolennika zagospodarowania przestrzennego domów jednorodzinnych, ze stanowiska nadzorującego politykę mieszkaniową – pomyślałem, że przegląd kilku inne niedawne, mało znane wiadomości dostarczyłyby kontekstu wyjaśniającego, dlaczego ta pozornie drobna akcja parlamentarna w legislaturze stanowej ma znaczenie dla Seattle.
Po pierwsze, w październiku Komitet Doradczy ds. Ochrony Zabytków stanu Waszyngton podjął decyzję o uwzględnieniu wniosku właścicieli domów w Wallingford o umieszczenie setek domów w Wallingford w Krajowym Rejestrze miejsc o znaczeniu historycznym;Służba Parku Narodowego ogłosiła to oficjalnie w tym tygodniu.
Spodziewaj się, że mieszkańcy Seattle „w tym domu” będą w coraz większym stopniu próbowali zbroić „historyczne” dzielnice jako narzędzie przeciwdziałające zmianom w lokalnej polityce użytkowania gruntów, które w przeciwnym razie mogłyby zwiększyć niedrogie mieszkania i gęstość zaludnienia w Seattle.
Tymczasem kolejna cicha decyzja o planie zagospodarowania przestrzennego przyjęła odwrotny kierunek: w zeszłym miesiącu Komisja ds. Ochrony Zabytków w Seattle głosowała przeciwko „nijakemu” (jak zabawnie to ujęła Erica) dwupiętrowemu drewnianemu budynkowi na Kapitolu.Decyzja ta otwiera drogę do budowy nowego, siedmiopiętrowego, niedrogiego mieszkania.
Politykę NIMBY Pollet można sklasyfikować jako staromodny typ lewicowego populizmu, który wynosi lokalizm (odruchowy sceptycyzm rozwojowy połączony ze znużonym odwoływaniem się do „charakteru sąsiedztwa”) do poziomu utrzymania domów jednorodzinnych.Walka o podział.
Niestety, te dwie decyzje razem wzięte potwierdzają powszechność filozofii niezrównoważonego planowania przestrzennego Seattle: Seattle za każdym razem ogranicza gęstość zabudowy wieżowców do tego samego obszaru, odrzucając nowe możliwości mieszkaniowe w zdecydowanej większości miast – 75% – obecnie przeznaczone do domów jednorodzinnych.Niestety, gęstość zaludnienia na Kapitolu to zasada urbanisty 22: entuzjastycznie dodając nowe mieszkania w jednym z najgęściej zaludnionych obszarów Seattle, oddajesz nadmiar żywności z bloków jednorodzinnych, aby zapobiec potencjalnemu stworzeniu nowej reformy mieszkalnictwa.Utrzymuje to status quo: ceny domów gwałtownie rosną.W rejonie Seattle ceny domów są najdroższe w kraju, średni czynsz wynosi ponad 1700 dolarów (ponad 2200 dolarów w rejonie Seattle), a średnia cena sprzedaży wynosi 810 000 dolarów.
Nic dziwnego, że hrabstwo King twierdzi, że w ciągu najbliższych 20 lat musimy zbudować około 240 000 nowych, niedrogich domów, czyli 12 000 nowych mieszkań rocznie.Obecnie daleko nam do tej prędkości.Według władz mieszkaniowych Seattle w ciągu ostatnich dwóch lat w mieście budowano średnio około 1300 niedrogich mieszkań rocznie.
Czy podobał Ci się ten artykuł?PubliCola jest w pełni obsługiwana przez czytelników takich jak Ty.Kliknij tutaj, aby zostać członkiem jednorazowym lub miesięcznym i pomóc wspierać zrównoważony rozwój PubliCola.
Na szczęście zwolennicy budownictwa mieszkaniowego pracują nad odwróceniem tej tendencji.Bądź świadkiem od dawna oczekiwanego stopniowego przewrotu w Olimpii.Pod przywództwem nowego młodego przywódcy Demokraci ze stanowej Izby Reprezentantów ostatecznie usunęli na początku tego miesiąca posła Jerry'ego Polleta (D-46, na północ od Seattle) ze stanowiska przewodniczącego kluczowej komisji Izby ds. samorządu lokalnego.Jak donosiliśmy od lat, poseł Paulette wielokrotnie wykorzystywał swoje stanowisko do anulowania rachunków mieszkaniowych.(Nic dziwnego, że „The Urbanist” również oskarżył Polleta o podważanie prawa mieszkaniowego). Politykę Polleta NIMBY można sklasyfikować jako staromodny wariant lewicowego populizmu, który promował lokalizm (odruchowy sceptycyzm rozwojowy i znużone upomnienia mieszkańców sąsiedztwa).„charakter”)) w walce o zachowanie podziału na strefy poszczególnych budynków.
Początkowo sfrustrowany bagatelizowaniem przez Polleta poparcia dla ustawodawstwa mieszkaniowego, Klub Demokratów w Izbie Reprezentantów głosował pod koniec listopada za zawężeniem zakresu działania komisji Polleta, przekazując wszystkie sprawy mieszkaniowe jurysdykcji Komisji Mieszkaniowej, której przewodniczy republikanin Strom Peterson (D-NY). (D -21, Everett) Popiera ustawodawstwo dotyczące planowania przestrzennego miast.Na przykład w zeszłym roku Peterson był współsponsorem projektu Bill HB 1782 (D-22, Olympia) przedstawicielki Jessiki Bateman, który umożliwił budowę pojazdów typu duplex, triplex, nadwozi i pojazdów terenowych.Była to jedna z kilku ustaw zagęszczających, które Pollet pomógł zabić w zeszłym roku.
Ruch na rzecz usunięcia polityki mieszkaniowej z komisji Pollet został zainicjowany przez nowe pokolenie Demokratów, którzy chcieli wysłać sygnał, że niedrogie mieszkania (powiązane z gęstością zaludnienia) będą najwyższym priorytetem w 2023 r.
Dwa tygodnie później – i prawdopodobnie ich przesłanie nie było jeszcze gotowe – klub głosował za całkowitym usunięciem Polleta ze stanowiska przewodniczącego komisji samorządu lokalnego, przekazując kontrolę parlamentowi Devine’owi Dürrowi (D-1, Bothell), kolejnemu z tych, którzy przegrali ostatni.rok.
Ponieważ prawdopodobieństwo, że ich ustawy zostaną przyjęte w komisji Petersona jest większe niż w przypadku zaściankowości Polleta, prawodawcy popierający mieszkalnictwo mogliby zapewnić tak potrzebne krajowe wytyczne w sprawie nieudanej polityki lokalnej Seattle.
Redakcja „The Seattle Times” podzieliła się protekcjonistycznymi poglądami Polleta, publikując w zeszłym tygodniu artykuł wstępny, w którym ubolewa nad dramatyczną zmianą przywództwa i naśladuje mantrę Polleta dotyczącą „lokalnej kontroli”, argumentując, że ustawa mieszkaniowa zabrania samorządom lokalnym akceptowania mieszkań po przystępnych cenach..To nie prawda.Ustawa, popierana przez urbanistów takich jak republikanin Bateman, po prostu daje władzom lokalnym możliwość zezwalania na budowę budownictwa wielorodzinnego na obszarach zabudowy jednorodzinnej, pozostawiając kwestię zapotrzebowania na niedrogie mieszkania w gestii lokalnych jurysdykcji.
„Jeśli naprawdę zależy nam na niedrogich mieszkaniach” – powiedział poseł Bateman do PubliCola, „zacznijmy od rozpoznania kilku podstawowych faktów: podział na strefy jednorodzinne powoduje 100-procentowe wypieranie i prowadzi do gentryfikacji”.
To status quo – a nie geniusz przyszłego rozwoju – stwarza aktualne zagrożenie dla przystępności cenowej mieszkań.Na przykład istniejące polityki nie tylko ograniczają podaż, zakazując większości dostępnych gruntów w Seattle pod zabudowę wielorodzinną, ale także zachęcają do rozbiórki i budowy rezydencji.Bardziej ambitna propozycja na rok 2023, obecnie rozważana przez posła Batemana, podważyłaby status quo, zezwalając na budowę quadów – wszędzie tam, gdzie dozwolone są wolnostojące domy jednorodzinne – w śródmiejskich obszarach miast w całym stanie.
Z danych wynika, że nawet niewielki wzrost tej gęstości poprawia dostępność.Dwa lata temu Portland zalegalizowało czteropiętrowe domy w całym mieście, a wstępne dane pokazują, że są one tańsze w wynajmie lub zakupie niż domy dwu-, trzy- lub jednorodzinne.Ponadto Bateman stwierdziła, że jej ustawodawstwo stworzy zachęty dotyczące przystępności cenowej w postaci „premii za gęstość zaludnienia”, jeśli dwa mieszkania generują od 30% do 80% średniego dochodu na danym obszarze i są przystępne cenowo, dozwolona jest rozbudowa do sześciu mieszkań.
Po stronie Senatu stanu senator Marco Lias (D-21, Everett) pracuje nad przepisami dotyczącymi wyżyn (najbardziej dramatycznych) w pobliżu węzłów tranzytowych.
Aby jednak uzyskać więcej wiadomości, które mogą mieć duży wpływ na nadchodzący rok, miej oko na projekty legislatury stanowej i nowe przepisy dotyczące mieszkalnictwa.Ponieważ prawdopodobieństwo, że ich ustawy zostaną przyjęte w komisji Petersona jest większe niż w przypadku zaściankowości Polleta, prawodawcy popierający mieszkalnictwo mogliby zapewnić tak potrzebne krajowe wytyczne w sprawie nieudanej polityki lokalnej Seattle.
Około 15 lat temu w hrabstwie South Pierce skontaktowały się ze mną dwie agencje pomocy społecznej i poprosiły o podpisanie długoterminowej umowy najmu powierzchni (zrujnowany budynek za cenę rynkową w Parkland), aby mogły przenieść bezdomnych z Gold Hrabstwo przeniesione na południe.Rozmawiałem z nimi obojgiem przez około godzinę, tłumacząc im, że hrabstwo Pierce ma własne problemy mieszkaniowe i że przenoszenie biednych do hrabstwa King niczego nie rozwiązuje.Żaden z pracowników socjalnych tak naprawdę nie „rozumiał”.Ich zdaniem pomagają innym.W prawdziwym świecie są częścią „bezdomnego kompleksu przemysłowego”.Jest to mała grupa organizacji non-profit, które „świadczą usługi” bezdomnym… kuchnie dla ubogich, schroniska, wszelkiego rodzaju pomoc finansową… ale w rzeczywistości kontrolują bardzo niewiele mieszkań.80 coś takiego?Organizacje non-profit otrzymują miliony z Nowego Jorku na walkę z bezdomnością… ale problem tylko się pogłębia.Na każdą organizację non-profit pracującą z bezdomnymi w Seattle przypada około 12 bonów mieszkaniowych rocznie.To proste… mniej pracowników socjalnych, więcej mieszkań.
Prawdziwym problemem jest to, że problem mieszkaniowy można rozwiązać politycznie „tanio”.Oni nie mogą.Biedny pan Faith naprawdę wierzy, że legislatura stanowa w jakiś sposób zmieni warunki mieszkaniowe w Seattle.to nie będzie.Rynek jest rynkiem.
Prawdziwym rozwiązaniem jest przeniesienie ludzi z drogich rynków na tańsze i tak, rząd federalny może w tym pomóc.FBI (z pomocą rządu) mogłoby wybudować 10 mieszkań dla biednych na każde mieszkanie w Seattle w Północnej Dakocie…
Właściwie jestem wolontariuszem w kilku organizacjach non-profit działających na rzecz bezdomnych, więc mogę z całą pewnością stwierdzić, że ogólnie rzecz biorąc, całkowicie się mylisz.Ta organizacja non-profit zapewnia bezdomnym dostęp do istniejących usług i często ma w swoich biurach tymczasowe schroniska.
Jak na ironię, wiele organizacji mieszkaniowych non-profit, takich jak UGM, SA i SHARE/WHEEL, stanowi część systemu, któremu należy się sprzeciwić.To oni mają zachęty finansowe, aby bezdomni stali się bezdomnymi.Większość organizacji non-profit, które nie czerpią bezpośrednich zysków z mieszkalnictwa, ma ogólną misję, która często obejmuje pracę POC i LGBTQIA+.Gdyby w Seattle nagle nie było już bezdomnych, mieliby wiele miejsc, do których mogliby się zwrócić i nadal być aktywni.
Przymusowe przesiedlanie bezdomnych w Stanach Zjednoczonych jest karygodne, a nawet nielegalne.Dlaczego to promujecie?
Możesz kupić przyczepę kempingową w Północnej Dakocie za mniej niż opłaty i pozwolenia na budowę mieszkania w Seattle.Z założenia Nowy Jork jest przeznaczony wyłącznie dla osób o wysokich dochodach.Jeśli nie jesteś zamknięty w jakimś mieszkaniu z regulowanym czynszem, każdy, kto ma stałe dochody, jest narażony na ryzyko bezdomności na Terytoriach Północno-Zachodnich.Nawet jeśli jesteś starszą osobą i masz wolny i czysty dom, przez Twój czek SS będą przechodzić tylko podatki.Mieszkalnictwo to temat budzący emocje i każdy polityk w Seattle raz po raz kłamał na ten temat.Seattle nie rozwiązuje problemu bezdomności.Tysiące ludzi żyjących na obrzeżach Seattle nie ma stałego mieszkania.Politycy mówią i mówią, prawnicy mówią i mówią… Ale 8, 10 lat, albo Bóg jeden wie, jak długo czekać na mieszkanie dla niskich dochodów jest nieludzkie.Harrell po prostu nie ma odwagi powiedzieć prawdy.Podobnie Josh Feith.Osoby o niskich dochodach w obszarze Greater Seattle nie mają wyboru.Zamieszkaj w namiocie lub spakuj się i przenieś w inne miejsce.
Najgorsze, co może się zdarzyć, to to, że administracja Bidena przekaże Seattle miliony dolarów na budowę tańszych mieszkań.Byłaby to strata pieniędzy, ponieważ Seattle potrzebuje miliardów, a nie milionów, aby kupić niedrogie mieszkania.Biden mógłby także zainwestować miliony w domy opieki dla osób o niskich dochodach na pogrążonych w kryzysie wiejskich obszarach Ameryki, co mogłoby faktycznie zmniejszyć bezdomność.20 jednostek w Mississippi czy 1 jednostka w San Francisco?Potrzeba jest tak pilna.
„Seattle nie rozwiązuje problemu bezdomności.Tysiące ludzi żyjących na obrzeżach Seattle nie ma stałego domu.
Rozwiązanie problemu bezdomności w Seattle jest łatwe.Opodatkowanie dużej korporacji, takiej jak Amazon, jest całkowicie wykonalne i łatwe do sprzedania.Problemem jest brak woli politycznej w tym zakresie.Harrell jest częścią problemu, a nie częścią rozwiązania.Pod tym i wieloma innymi względami nie różni się od swojej poprzedniczki, Jenny Durkan.Obydwa aktywnie działają na rzecz osób bezdomnych, wspierają przedsiębiorstwa i sprzeciwiają się sprawdzonym strategiom, których miasta i regiony potrzebują, aby zaradzić kryzysowi bezdomności.
Jest odpowiedź.Jedyne, co musimy zrobić, jako wyborcy, to domagać się ich stosowania i wybierać tylko tych, którzy są zainteresowani ich użyciem.
Przestań kłamać na temat procentu ziemi przeznaczonej dla jednej rodziny.Seattle wynosi obecnie około 30%.W pokoju nie można uwzględnić parków, dróg publicznych ani jezior.Dziennikarze powinni podawać fakty, a nie kłamstwa.
Dobrym przykładem jest nowy pozew złożony przez pracownika samorządu przeciwko miastu Seattle w sprawie wpływu na koszt „dużej transakcji” dotyczącej budowy istniejącej nieruchomości, a także świadomości miasta w zakresie wpływu na niskobudżetowe i obszary mieszkalne o średnich dochodach..jak wygląda prawdziwe życie, co do cholery tu się dzieje, gdy nasze komisje usiłują stworzyć okropne ustawodawstwo wpływające na życie codzienne, które wydaje się ich nie obchodzić: https://seattlepapertrail.com/new – do MHA w sprawach prawnych/
Po pierwsze, brak mieszkań pośrednich nie jest rozwiązaniem naszych problemów.Po prostu nie produkuje wystarczającej liczby jednostek, podobnie jak reforma ADU/DADU, która nie wytwarza oczekiwanych jednostek.Potrzebujemy wieżowców i w najlepszym przypadku ten MMH da nam ponad 5 pudełek po 1 pudło mazi i zgnilizny podłogi.
Po drugie, skup się na 30-80% AMI.W samym Seattle potrzebujemy ponad 20 000 jednostek AMI 0-30%, aby zaspokoić dzisiejsze zapotrzebowanie, a liczba ta rośnie każdego dnia.Co dobrego robimy dla siebie ignorując tak wielką i rosnącą potrzebę?
Ten artykuł wyrządza czytelnikom (w tym darczyńcom) krzywdę, gdy przegapiają nowe procesy sądowe i raporty na temat działalności kartelu wynajmującego w Seattle, o których ProPublica i The Seattle Times wielokrotnie informowały w tym roku.Te zestawy i ubezpieczenia nie obejmują nawet wszystkich wspierających firm zarządzających, takich jak ta, z której korzysta mój wynajmujący i która korzysta z tego samego oprogramowania.Na stronie internetowej giganta nieruchomości przechwala się „klientami”, że sprzedaje swoją dodatkową pracę właścicielom domów.Mieszkam w 13-piętrowym, 3-piętrowym budynku w centrum Fremont z kilkoma udogodnieniami.OK.2 łóżka o powierzchni 700 stóp, bez windy, bez biura, bezpiecznej dostawy itp. Kosztowały prawie 2600 dolarów w 2015 r. za starszą konstrukcję, która nie została zmodernizowana pod względem sejsmicznym podczas renowacji w 2014 r. Występowały częste problemy z elektrycznością, a także powtarzające się problemy z bezpieczeństwem i hakerami.
Podział na strefy nie zaprowadzi nas zbyt daleko, jeśli ProPublica będzie milczeć na temat naprawdę ciemnej strony wynajmu.Sedno problemu polega na tym, że brudne firmy pozostawiają wynajętą powierzchnię pustą, zamiast wynajmować ją po stawkach rynkowych.Strategia ta spowodowała, że czynsze utrzymują się powyżej cen rynkowych, ale nadal przynoszą zysk.
Przepraszamy, do lokalnego zasięgu potrzebujemy PubliCola – oczywiście, gdy temat jest bezpośrednio związany z przystępnością cenową rynku mieszkaniowego i jego przyczynami – to, co już omawiają publikacje krajowe, takie jak ProPublica, wychwytują tylko największą i najbardziej widoczną część ceny lokalnej korupcja.W moim 13-mieszkalnym budynku pomagam długoterminowym wynajmom mieszkań z 1 sypialnią w „żabkowym skoku” do wolnych mieszkań z 2 sypialniami na rynku w czasie covidu, dzieląc się wadami mieszkań z tymi, którzy składają wniosek i proszą o „korektę ceny” .W listopadzie wszyscy najemcy otrzymali półroczne wypowiedzenie o podwyżce czynszu.Nie przewiduje się rekompensaty za podwyżki stawek.Naszym oddziałem zarządza Crosby & Co, a jego ukryty oddział to Seattle Management Services.Mimo że jest to firma o ugruntowanej pozycji, przedstawiciel właściciela korzysta z niekomercyjnego adresu e-mail.Złożyliśmy wniosek o publiczne ujawnienie do SDCI, prosząc przedstawicieli wynajmujących o złożenie skargi dotyczącej prawa najmu i aktualizację rejestracji budynku ostatniego właściciela, który sprzedał im budynek wkrótce po zmianie właściciela kilka lat temu.
Urząd ds. Planowania i Rozwoju Społeczności w Seattle powiedział mi, że z ostatniego raportu dotyczącego możliwości zagospodarowania przestrzennego wynika, że w Seattle istnieje wystarczająco dużo realnych obszarów, aby wchłonąć cały wzrost przewidziany w planie 20-letnim.Josh, możesz wymyślić jakąś historię na ten temat?
Od ponad 20 lat zajmuję się budownictwem mieszkaniowym.Wszyscy zgadzamy się, że potrzebujemy więcej mieszkań, co najmniej 250 000 dla rodzin o niskich dochodach w całym stanie.W przeciwieństwie do urbanistów, samo budowanie droższych mieszkań zapewni miejsce dla większej liczby wykwalifikowanych pracowników o wysokich dochodach, ale nie złagodzi dotkliwego niedoboru mieszkań dla rodzin zarabiających mniej niż 60% średniego dochodu w okolicy, czyli około 34 dolarów na godzinę na osobę..Minęło 40 lat, zanim mieszkania przesiąkające stały się dostępne.Potrzebujemy tego teraz.
Poprzednia ustawa o „brakującym przeciętnym mieszkalnictwie” nie zawierała ani przepisów dotyczących dostępności, ani żadnych środków zapobiegających przesiedleniom.Tak naprawdę widziałem wiele retoryki przeciwnej relokacji, ale nie widziałem żadnych planów pomocy prawdziwym rodzinom, które są zmuszone do przeprowadzki, aby odbudować swoje domy w swoich społecznościach (rodzina zatrzymana, kościoły, medycyna szkolna, tj. systemy wsparcia).
Co gorsza, ustawa MMH uzyskała poparcie ekologów, którzy twierdzą, że samo zwiększenie gęstości zabudowy ochroni granice rozwoju miast i ograniczy podróże samochodem.Mnożenie się budynków mieszkalnych (bliźniaki, do 6 mieszkań) bez uwzględnienia częstego (15 minut) dostępnego ruchu, wymusi na gospodarstwach domowych o niskich dochodach posiadanie własnego samochodu.W rzeczywistości dotacje na budownictwo wielorodzinne o niskich dochodach uwzględniają częste przemieszczanie się jako kryterium wyboru lokalizacji.
Gospodarstwa domowe o dochodach poniżej 80% AMI potrzebują około 80% niedoboru mieszkań na wynajem.Pytanie nie brzmi, czy potrzebujemy więcej mieszkań dla osób o niskich dochodach, ale gdzie i jakiego rodzaju mieszkania potrzebujemy.
Ponadto poprzednia ustawa wyeliminowałaby wszystkie opłaty za skutki dozwolone na mocy ustawy o zarządzaniu wzrostem w celu pokrycia kosztów infrastruktury.Nic dziwnego, że miasta są nieszczęśliwe.Prawo ma pierwszeństwo przed lokalnymi planami zagospodarowania przestrzennego.Miasta nigdy nie pozwoliłyby na tak ekstremalne środki.Wywołało to walkę wśród Demokratów, której sprzeciwiali się Republikanie.
Podczas ostatniej sesji zwolennicy nie nawiązali z wyprzedzeniem pośpiesznej współpracy z zainteresowanymi stronami w sprawie prawodawstwa chroniącego wybrzeża, strome zbocza i tereny podmokłe.To jest oddział lokalny.Projekt ustawy poparli deweloperzy, a nie spółdzielnie mieszkaniowe.Jerry Pollet współpracował z zainteresowanymi stronami, aby przejść przez swoją komisję i uzyskać grant.Zmarł w przepisach z powodu braku wystarczającej liczby głosów Demokratów.Przestań obwiniać Polleta i rozwiąż problem, wyrywając miasto spod kontroli zagospodarowania przestrzennego.Ustawa zezwalająca na budowę wyłącznie bliźniaków, trójek i ADU we wszystkich zespołach jednorodzinnych mogłaby zostać łatwo uchwalona.
Cóż, Biden wpędza rząd federalny w kryzys mieszkaniowy, więc może to pomoże?Po prostu nie ma mowy, po prostu nie ma możliwości zbudowania w Seattle wystarczającej liczby mieszkań dla biednych, aby pokryć połowę obecnego zapotrzebowania.Rząd federalny może podjąć decyzję o mądrym wydawaniu pieniędzy i budowie domów dla osób o niskich dochodach w dotkniętych kryzysem obszarach Ameryki… takich jak rezerwaty indyjskie, małe miasteczka na Środkowym Zachodzie i Dalekim Południu, podupadłe miasta w Pasie Rdzy… i przenieść regularne dochody mieszkańców osób starszych i niepełnosprawnych w określonych obszarach, na które ich stać.Nie w Seattle.250 000 mieszkań dla ubogich w stanie Waszyngton?nigdy się nie zdarzy.
Liberałowie kochają swoje pieniądze.Po tych wszystkich rozmowach i wiadomościach Seattle nie płaci wystarczająco dużo za mieszkania dla niskich dochodów.Coś takiego nie miało miejsca w przeszłości i nie będzie miało miejsca w przyszłości.Jeśli masz stały dochód w Seattle i nie masz domu, musisz wyjechać, ponieważ nie mają dla ciebie miejsca.
Chyba czegoś mi tu brakuje.Od kiedy gęsta zabudowa stała się dostępna?Jeszcze nie w Seattle.Wyburzenie prymitywnych domów w bloku R1 i budowa luksusowego, ekskluzywnego 4-piętrowego apartamentowca sprawiły, że 4 zamożne rodziny z Kalifornii znalazły dobre miejsce do życia w Szmaragdowym Mieście.Nie ma dobrego Jacka dla tych biednych drani, którzy robią pizzę.Wszystko kręci się wokół podaży i popytu… podaż bogatych, kreatywnych ludzi, którzy chcą mieszkać w Seattle, zawsze będzie przewyższała podaż mieszkań… a obecnie jest prawie niemożliwe, aby ludzie pracujący przetrwali w PNW... (Szczegółowe informacje można znaleźć w San Francisco i Nowym Jorku.)
Rozwiązaniem jest, aby ludzie przyznali, że nie stać ich na Seattle i wyjechali.Znam wiele osób po trzydziestce i czterdziestce mieszkających w rejonie Seattle, które ledwo wiążą koniec z końcem, nie mają domu i nie mają jasnej wizji tego, jak będzie wyglądać ich życie na emeryturze.Nie będzie żadnego politycznego rozwiązania tego wszystkiego… nigdy.Niezdrowe przywiązanie często kończy się źle.Po prostu przyznaj, że nie jesteś sobą i spakuj walizki.Poza Seattle jest życie… więc ruszaj dalej.Możesz mi podziękować później.
Tacomi, zdecydowana większość domów AMI od 0 do 30%, które widzę w Seattle, to wieżowce.Co najmniej 5 do 1 więcej niż brak środkowej skorupy.Zatem gęsta zabudowa oznacza niedrogie mieszkania.
Masz rację, że większość mieszkań dla niskich dochodów w Seattle znajduje się w średnich i wysokich budynkach.Aby zapewnić ciągłe usługi wspierające w zakresie mieszkalnictwa przy pomocy wydajnego personelu, będziesz potrzebować co najmniej 50 lokali mieszkalnych.Samo budowanie mniejszych domów w bogatszych obszarach nie zapewnia przystępności cenowej ani nawet czynszu.Zezwolenie firmom budowlanym na sprzedaż trzech mieszkań na tej samej działce, na której znajdują się wspólnoty mieszkaniowe, jest sprzeczne z celem przepisów ADU.
Czas publikacji: 26 grudnia 2022 r